اینم یه شعر خطاب به اساتید محترم:
گفتم غمم فزون است
گفتا ز من چه آید
گفتم که نمره ام ده
گفتا ز من نیاید
گفتم که نمره دادن بسیار سهل آید
گفتا ز ما اساتید این کار کمتر آید
گفتم کرم نمایید من را کنید شما شاد
گفتا که خوش خیالی کی وقت آن بیاید
گفتم که نمره ی هفت بدبخت عالمم کرد
گفتا اگر بدانی آن هم زیادت آید
گفتم خوشا دهی که دست شمادهد آن
گفتا تو کوششی کن کو وقت آن بر آید
گفتم دل رحیمت کی قصد رحم دارد
گفتا نگوی با کس تا وقت آن بر آید
گفتم زمان تحصیل دیدی که چون سرآید
گفتا خموش جانم ازدست من چه آید.........
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: اشعار ، ،